Mutlu bir üniversite öğrencisi

çok yakın bir arkadaşımla taksimde buluştuk geçen gün, kendisi zonguldakta üniversite öğrencisi (benim gibi salak olmadıgından ilk girişti kazandı) aslında bende kazanırdımda yok yea bi sene daha deniycem diye tutturunca olmadı tabi..orada yaşadıkları, öğrenci evi anıları, arkadaş ortamı o kadar hoşuma gitti , o kadar canımı yaktıki.. hayatım boyunca arzuladıgım istediğim herşeyi yaşıyordu...bu bende ''bu sene olmazssa özele girederim'' düşüncesini yıktı..artık özele gidemezdim , İstanbuldan ayrılmalıydım! bu zorunlu birşeydi! çünkü istanbulda öğrenci evi olmazdı,gece kaçmaları,sabahlara kadar geyikler olmazdı, İstanbulda sadece Lise gibi bir 4 yıl daha olurdu..buna katlanamam. gerçekten, Sınavdan çıktığım ve Ehliyet sınavına hazırlandığım şu zamanlarda aklımı kurcalayan en büyük sorun bu, ilköğretim ve lise hayatımda bulamadığım dostluğu üniversitede bulmak istiyorum.. hayatta belkide verilenin kıymetini bilmeyenlerden oldum. bardağımın boş tarafına bakıyorum sürekli, kalan kısmının beni doyurmayacagına emindim hep..Tanrıdan tek isteğim mutlu olmak şimdi... ve asla pişman olmamak...