Üniversite ortamında çeşit çeşit insanlar vardır. gerçekten öyle heleki evinizin güvenli ortamından uzaklaşıp sığınabileceğiniz tek sosyal limanlar arkadaşlar oldugundaşehre yeni gelen bir çömezin arkadaş seçimine dikkat etmesi hatta seçmeden bu yazıyı okuması gerekmektedir..Üniversite de arkadaş tipleri farklılık gösterir..mesela;
ASALAKLAR ,
bu insan tiplerine ailesinden az para gelir yada gelen parayı sigaraya içkiye vb şeylere harcarlar tabi para ay sonuna yetişmeden bittiğinde doğal olarak sömürmek için başka bir canlı organizma ararlar.
_hacı otobüs parasını verirmisin yanımda yokda
_ya abi bozuk yok sen versene ben vercem sana
_hacı sigara parası verirmisin yaa
gibi sürer gider. aman ha acıyıp vermeyin..ayrıca bu tipler yurtta kaldıgından kalacak arkadaş evi ararlar bu durumda apartta kalan diğer arkadaş gruplarına yoğunlaşırlar.
_hacı bugün sende kalalımmı ?
_abi bugün sendeyiz! (
yüssüzlüğe bak)
_Abi benim kızla iş varda bu akşam evi bana versen olurmu?
(Çüşş)
buralara kadar varabilir iş..aman dikkat.
GÖNLÜ BOL OLANLAR ( bu ben oluyorum , ne yazıkki )
ortamda hesaba önce atılan ve para vermeye gönüllü tiiplerdir bu ben oluyorum dedim ama bakmayın .. neden bilmiyorum hep başkası atılmıyınca ben atılmak zorundaymışım gibi hissediyorum benim salaklığım biraz evet..bu alışkanlığımın önünü almam lağzım.. damızlık inek gibiyim..sağ beni diyorum resmen..birde aylık ne kadar aldığımı söyleme gafletinde bulundumbi kaç kere .umarım yayılmaz..Şu üniversite ortamında en çok korktuğum şey adımın çıkması, benimde zor zamanlarım olacaktır eminimki fakat herkesin gözünde zengin piçi şeklinde imaj yaparsak bu zor zamanlarımda yanımda olacak sayısı oldukça az..sağmalık ineğim dediğime bakmayın aslında malım kıymetlidir vermem kimseye.. çingeneyim o konuda birisi bişey istedimmi konuyu değiştirir veya bahane uydururum..
Ya aslında söz konusu olan arkadaş seçiminden çok aile oluşturmak.. çok sevdiğim onlarında beni çok sevdiği insanlar..kötünün iyisi değil en iyisini bulmak ve düzgün bir arkadaşlık..arkadaşlık değil dostluk istiyorum..Üniversite dostlukları benzemezmiş hiçbirşeye.. birde asker arkadaşlıkları..ama bende bu boktan dost talihi oldukça...neyse böyle diyip kısmetimi kapatmıyım :) , bulacam dostlar kendime..
Dost demişken sınıfta 3 erkek 2 kızdan oluşan bir takım kurdum kendime çok tatlı insanlar.. onun dışında 2 erkekden oluşan bir takım daha var bunlardan 1 erkekle çok yakınız gibi..ama bilemiyorum garip huyları var .. ((jeanlerini bana bırakıyor , giymemi istiyor. çılgın.,,,... ıdjsnıdpafnıjdf ))) böyle huyları yok :) garipten kastım çabuk alınıyor herşeye ama şakamı yapıyor yapmıyormu bilmiyorum..snra biraz rahat ben mesela kimseye ''sana yemeğe geleyimmi'' demem bu diyor..aslında onunki normal sanırım..benimki anormal bilmiyorum sonra çamaşırlarımı sende yıkayayımı diyor..buda garip bence.. ya şu an en iyi anlaştıgım erkek o sınıfta ama ne biliyim rahat insanları sevmem ben , azıcık utangaç ol ne biliyim... bi çocuk daha vardı adını burdan vermiyim onlanda ilk hafta iyiydik gibi. batak oynamaya bizim eve geldiler bu çişini yaparken kapagı kaldırmamış sıçratmış felan... size yemin ediyorum o an soğudum çocuktan O an! şimdi ne çağırıyorum ne muhabbet ediyorum.. siz siz olun kapağı kaldırın erkekler..valla bak benim gibi bir arkadaşı kaçırırsınız sonra .. :)) sınıfta birde arka sıradakiler var onların çoğuyla tanışamadık henüz .. bana uyuz oldular galibayada ben öyle düşünüyorum.. belkide ben onlara uyuz olmuşumdur içten içe.. yok ama olmadım.. aslında ben üniversitede oldugum kadar sosyal cimcime olmadım hayatımın hiçbir noktasında.. Allahım herkezle bir muahbbet bir muhabbet uyuz olabilirsiniz yani hatta kızssanız belki sapık bile dersiniz..ama demeyin değilim sapık..Neyse anacım uzun zamandır yazamadım kusura bakmayın ama yazarım burdayım artık..eğer sıkılmadan okuduysanız sevabına takip edin bloğu azcık kişi var moralim bozuluo.
Ben inanılmaz pinpirikli bir insanım..hakikaten öyle kendi kendime kuruyorum..mesela sınıfta ddaha önce hiç konuşmadıgım bir çocugun bana gıcık oldugunu düşünebiliyorum veya misafirliğe gittiğim bir akrabamın beni istemediğini düşünüyorum ..aklımdan senaryolar uydurup ailemle hayalimde kavga ediyor daha sonra bu kavgalara sinirleniyor kafayı takıyorum..neden diye sormayın bilmiyorum böyle..hatta bağzen öyle hayaller kuruyorumki oturup salya sümük ağlıyorum nedensiz..kötü tarafından bakarım herşeye o ihtimalide var, ya o kötü olan gerçekleşecekse diye kafama takarım...ya hani zaten istenmediğim yere damlayan bir insan olmadım hiçbir zaman.. yani biri çağırmasa hayatta ‘’Beeen geldiiiimm’’ diye gitmem asla ..sorun onun hakkımda ne düşündüğünü bilememem , küçükken bir yakınımın dibinden ayrılmazdım..hayranlık olucakki o nereye ben oraya..sonra bir kere ben yanındayken şöyle bir durum oldu;
